donderdag 21 september 2017

Mission impossible

Al lees je honderd boeken, doe je duizend bewustzijns trainingen en mediteer je jezelf een plat achterwerk: bij sommige gebeurtenissen vloek en tier je de frustratie uit je lijf.
Niks opkroppen, niks Zen, niks: het is hoe jij naar de dingen kijkt. Gewoon ordinair even schelden op Spanje, de Spanjaarden en hun niet te begrijpen regelgeving.

Onze Klompen zijn niet legaal. Weliswaar heeft de burgemeester indertijd keurig alle vergunningen verstrekt. Heeft onze advocaat alles nagekeken, zijn de bouwtekeningen goedgekeurd door het College van achitecten, enz. enz. De hogere overheden hebben de gemeentes indertijd teruggefloten met als gevolg dat veel huizen op het platteland illegaal zijn. Maar omdat het om tot wel 100 duizend huizen zou kunnen gaan is een paar jaar geleden een speciale wet gemaakt om deze huizen toch een min of meer legale status te geven. Mooi, zo zijn in Marbella in een keer 13 duizend huizen gelegaliseerd.

Wij zijn in maart een procedure gestart om De Klompen te legaliseren. Advocaten kantoor dat daar in is gespecialiseerd verzorgt dat. Een architect van onze gemeente maakte een inventarisatie van het huis. 
En volgens beiden waren er geen belemeringen om te kunnen legaliseren. Zo staat ons huis b.v.niet in een natuurpark en niet op een Cañada (is een oude veetrekkerroute).

Krijgen we gisteren bericht: huis kan niet legaal worden want staat op een Hito Paisajístico. Een schilderachtig orientatiepunt volgens Google translate. Nu staat ons huis ook op een mooi punt maar dat is de hele streek. En niet alleen deze streek; bijna heel Spanje is mooi.

Dit leidde mijnerzijds tot ernstig gemopper maar in de de loop van de dag kwam mijn gewone zonnige humeur  weer boven. Maar het gevoel van 'niet gewenst zijn' wat ik van tijd tot tijd heb is nog niet weggetrokken.


Anyway: eergisteren zagen we een mooie zonsondergang. 


En om de gedachten weer op orde te krijgen kwam een klusje bij de overbuurvrouw meer dan gelegen.
Heerlijk om niet alleen weer even lekker in de tuin te werken maar om weer eens lekker te rauzen.
De inmiddels veel te zware klimop voor de in slechte staat zijnde pergola moest verwijderd worden maar wel met het verzoek om de zijkanten te sparen en een toefje aan de voorkant te laten staan.





Deze missie is in ieder geval geslaagd.

Met groeten Ton

Geen opmerkingen: